


Martwy gołąb z niedokończoną ostatnią wieczerzą.
Główka laleczki o tępym, pustym wzroku w bliżej nieokreśloną przestrzeń na sklepowej wystawie.



...Samotność potęgowana przestrzeniami pustki, zatrzymanego świata z przeszłości, który stymulująco pobudza fragmenty wspomnień. Wieczór przy herbacie w kwiecistej szklance w aluminiowym dekoracyjnym koszyczku, przeglądam archiwalne zdjęcia jakie prababcia wyciagneła z zżółkłej koperty zachomikowanej gdzieś głęboko w kredensie. Pojawiają się łzy, wzruszenia i wyrzuty jakie nagromadziły się przez te wszystkie lata i nagle zamilkły. Stasia i Zygmunt. Stasia.